çaga
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çaga
[ça:ğa], at. 1. Käbir haýwanlaryň ýaşajyk balasy, önelgesi. Guşuň çagasy. Pişigiň çagasy. 2. Perzent, zürýat. Bäş çaganyň enesi. 3. Kämillik ýaşyna ýetmedik, kemala gelmedik oglan-uşak. Ol entek çagadyr.
‣ Çaga aýyrtmak entek düwünçege jan girmänkä, wagtyndan öň emeli ýol bilen göwreliligi kesmek, çaga düşürmek. Çagalar bagy mekdebe çenli ýaşly çagalar terbiýelenýän edara. Arada maňa çagalar bagyna barmak miýesser boldy (˝Nesil˝). Çagalar öýi ene- atasyz, hossarsyz çagalary terbiýeläp ýetişdirýän edara. Çaga pişigiň güni ýaly eşretli durmuşda bol-elin ýaşaýan. Çaga pişigiň güni ýaly gün görýärin. Çaga ýaly bolmak çaga häsiýetli bolmak, oglanlyk etmek. Sen ýöne çaga ýaly bolma, işe döwlet nukdaýnazaryndan gara! (B. Kerbabaýew).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çaga
çapa. ~ etiv: çapa yapma, ~ğa barabız: çapaya gidiyoruz.