ölşük

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ölşük

[ölşük], at. 1. Gandöküşikli uruş, biri- biriňi öldürmeklik, gyrlyşyk. Ölşük şunuň ýaly zadyň üstünde bolýar ahyry (A. Gowşudow). 2. gepl.d. Dawa-jenjel, dawalaşyk, basa-baslyk. Dükana gaty arzan harytlar goýberilipdir, ýöne golaýyndan barar ýaly däl, olaryň üsti ölşük eken.

Son arananlar:

• Sap,
• tualet,
• gatalmak,
• betcan,
• pan,
• ger,
• deşik,
• sıçramaq,
• nəsrani,
• parvo,
• hayal,
• filth,
• koşun,
• şadyman,
• abak,
• contra,
• sinirlemek,
• törədilmə,
• onmaz,
• qizilquyruq,
• cer,
• ölşük