çabıvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çabıvçu

koşucu, hücum edici. ~ caşla çabışadıla: koşucu gençler koşuşuyorlar. Çabıvçuluk koşuculuk.

Son arananlar:

• xumar,
• Üryan,
• İstiridye,
• kanalizator,
• tagt,
• medeniyet,
• kadat,
• Qator,
• nitsshechi,
• uylaşma,
• Çaresiz,
• gördürmek,
• hyk,
• Typ,
• kündi,
• agreeable,
• qiymət,,
• kimse,
• syýasy,
• seljeriş,
• en,
• çabıvçu