çabıvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çabıvçu

koşucu, hücum edici. ~ caşla çabışadıla: koşucu gençler koşuşuyorlar. Çabıvçuluk koşuculuk.

Son arananlar:

• hÉ™ris,
• secretion,
• qiyish,
• adequateness,
• kaşı,
• uşalmak,
• salın,
• shipshitmoq,
• qirqmoq,
• ez,
• dayna,
• besabab,
• sanma,
• immunity,
• iltifat,
• téjimel,
• Şişko,
• Elig,
• outside,
• seksiya,
• böltöyt,
• çabıvçu