çaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çaar

l. alaca; çaar köynök: alaca gömlek; 2. benekli (at donu); kızıl çaar: kara benekli; kara çaar: kara benekli; 3. çiçek bozuğu 4. içi çaar meç. ketum (kimseye sır açmaz); 5. (ayakkabının) kenarı.

Son arananlar:

• engulf,
• cavrun,
• myşsa,
• felsefe,
• masked,
• saten,
• tirilik,
• adaylık,
• Fakir,
• Hazırlamak,
• tevekkül,
• çıraylılık,
• uyandırmak,
• aubergine,
• Düdüt,
• pəzəvəng,
• türgenleýiş,
• kanimet,
• brilyant,,
• Takı,
• stop,
• çaar