çaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çaar

l. alaca; çaar köynök: alaca gömlek; 2. benekli (at donu); kızıl çaar: kara benekli; kara çaar: kara benekli; 3. çiçek bozuğu 4. içi çaar meç. ketum (kimseye sır açmaz); 5. (ayakkabının) kenarı.

Son arananlar:

• appear,
• tilkemlemek,
• Misafir,
• gelşik,
• hödür,
• Baland,
• crag,
• hapahupa,
• vezne,
• ötümlü,
• tarçın,
• ökünme,
• kəskin,
• boguş,
• solagan,
• altyapı,
• boom,
• kant,
• taminlamoq,
• zığır,
• buck,
• çaar