kanimet

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kanimet

a. ganimet, fırsat; ubaktı kanimet bilip: fırsatı ganimet bilerek; zamanı münasip sayarak.

Son arananlar:

• Kərənti,
• emmek,
• insAn,
• zincir,
• tiyrak,
• parğa,
• salobatli,
• balçık,
• tublu,
• ookun,
• Karvan,
• barınma,
• veneration,
• este,
• fast,
• ensnare,
• Tilki,
• crank,
• reklam,
• qonur,
• KÖLE,
• kanimet