Ümez
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ümez
[ümöz], at. 1. Howanyň ýüzüni tutýan ýukajyk tozan, duman, tot. Onuň görejiniň agy- garasy tapyşyp, görejiniň öňüni buz reňkli ümez aldy (B. Kerbabaýew). 2. Gözüň görmek ukybyny peseldýän perde kysmy bulaşyklyk. Onuň gözüniň öňi ümez bolup dur. 3. gepl.d. Ümür.