Ön
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
ön
[Köken: Yerel] Alt, Ön
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ön
1. и. төрле мәгъ. ал, алгы як; pencerenin önü тәрәзә алды; önümüz kış алда (алдыбызда) кыш. 2. с. алгы; ön siper алгы траншея □ ön söz кереш сүз (әсәрдә, китапта); ön ad гр. сыйфат ◊ ön ayak olmak алдан аяк киенү; эшкә беренче булып керешү һәм башкаларны үз артыннан ияртү; önünü kesmek 1) юлын кисү; 2) (елганы, суны) буу
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
ön
1. Beniz
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ön
Türkiye Türkçesi: ön
Azerbaycan Türkçesi: ön
Başkurt Türkçesi: al aldağı
Kazak Türkçesi: aldı öŋ
Kırgız Türkçesi: öŋ aldı
Özbek Türkçesi: àld àld tàmàn
Tatar Türkçesi: al aldağı
Türkmen Türkçesi: öŋ
Uygur Türkçesi: ald
Rusça: pered peredn'aya çast'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ön
1. bax. qabaq2 3, 4 və 6-cı mənalarda. Ön tərəf. Ön divar. Ön sıra.
2. is. Üzə tərəf olan cəhət; qabaq. Evin önü. – [Zeynal] çox mütərəddid idi, öz qapısının önündə durub fikirləşməyə başladı. S.Hüseyn. • Göz önündə – göz qabağında, göz qarşısında. Cümlə maarif əhlinin haləti göz önündədir. M.Ə.Sabir.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
ön
üz, terəf, qabaq
{yüz, taraf, kapak}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
ön
ön
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ön-
1. bitmek, büyümek, neşvünema bulmak; önüpösüp: muvaffak olarak, gelşerek; uruk öndü: tohum filiz sürdü; 2. muvaffa olmak (mahkeme işi hakkında ) ; önbös (yahut önböy turgan) doo: kazanılmıyacak dava; 3. tediye edilmek ( borçlar hakkında).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ön
(malk.) bk. avaz.