ÖREN

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ören

и. 1) хәрәбәләр, җимерекләр; 2) тузган бина

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ören

her şeyin kötüsü·I, 76

Son arananlar:

• afgan,
• malul,
• Tartmak,
• söylemek,
• äpişge,
• topuklu,
• söküntü,
• tokilmoq,
• artırağı,
• atdaşlyk,
• komissarlıq,
• Evli,
• ötükçü,
• oyghanmaq,
• kudı,
• ideg,
• söweşdeş,
• oyğot,
• mungan,
• otluçöp,
• kabinet,
• ÖREN