afgan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
afgan
afgan.
Son arananlar:
- çarp,
- ����yan,
- DEŞ,
- döt,
- sömeltmek,
- cuñ,
- çarwadarlyk,
- bır,
- söyüd,
- EÝE,
- şev,
- recusant,
- kotormo,
- sööm,
- yüñ,
- qulluq,
- saplanmak,
- tərkiədəb,
- atılıv,
- yularlıg,
- evulsion,
- afgan