atılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

atılıv

atılma, fırlama, hücum etme. Cavğa ~: düşmana saldırma, alğa ~: öne atılma, öne fırlama.

Son arananlar:

• alabişmiş,
• va,
• Özne,
• giderek,
• rosto,
• öñik,
• cayılmak,
• portmonat,
• headline,
• gepleşmek,
• qushqach,
• ahırat,
• olpoñ,
• azyş,
• Cerrah,
• işik,
• sakitləşdirici,
• estimate,
• Təyin,
• Akılsız,
• safürəkli,
• atılıv