atılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

atılıv

atılma, fırlama, hücum etme. Cavğa ~: düşmana saldırma, alğa ~: öne atılma, öne fırlama.

Son arananlar:

• maydagap,
• Qurban,
• katlı,
• Başak,
• barbay,
• teklif,
• sənədlilik,
• göwüsbent,
• Morfonologiya,
• doyulmak,
• barberry,
• buruy,
• aslan,
• coodura,
• dillemek,
• Fate,
• xanədan,
• Mütəəllim,
• Əlifba,
• gəzdək,
• taassub,
• atılıv