atılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

atılıv

atılma, fırlama, hücum etme. Cavğa ~: düşmana saldırma, alğa ~: öne atılma, öne fırlama.

Son arananlar:

• üýşenme,
• afterthought,
• ündöö,
• bribery,
• emulate,
• Anlaşmak,
• valay,
• Tınlamak,
• üzəngi,
• rhino,
• İşitmek,
• miser,
• subconscious,
• odaklanmak,
• meldeş,
• unamamav,
• biaram,
• bikar,
• yazgırmak,
• belay,
• ərzən,
• atılıv