Çapmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
çapmak
ф. төрле мәгъ. чабу
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
çapmak
1. Çırpmak (el)
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
çapmak
I, işl. Aýagaldygyna ylgamak, ýüwürmek, ýortmak; gaty sürmek. Ýabylar gara der bolup çapyp gelýärdiler (“Edebiýat we sungat”).
ÇAPMAK II, işl. 1. Palta ýaly ýiti ýarag bilen urup, bölmek, böleklemek, bölek-bölek etmek. Et çapmak. Odun çapmak. 2. göç.m., taryh. Talamak, çapawullamak. 3 göç.m. Bir zadyň ugrunda jan çekmek, jan etmek, alakjamak. Men-ä işimiziň gowy bolaryna çapýan.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çapmak
koşmak, atılmak, saldırmak Haman alğa çap: hemen öne koş, örge eñişge çabadı: yukarı aşağı koşuyor, çabar at: koşu atı, caşçık çabıp baradı: çocuk koşup gidiyor, çabıp keledi: koşup geliyor, çaba çaba arıdım: koşa koşa yoruldum; cavğa çabarğa dep cıyıladıla: düşmana saldırmak için toplanıyorlar, itle çapdıla: köpekler atıldılar, köpekler saldırdılar, tüyüşürge çapmağız: döğüşmeye atılmayınız, adamnı avzuna çaba turma: insanın ağzına atılmayı bırak, közüne kan çaphandı: gözüne kan oturmuş, suvnu suvuğu tişime çaptı: suyun soğuğu dişimi sızlattı, çabar at calkasından belgili (d): koşacak at yelesinden bellidir.