cırmı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cırmı

1. kayış, kemer. 2. çalı-çırpı.

Son arananlar:

• çar,
• işittirmek,
• Teftiş,
• pleonasm,
• chesty,
• gapan,
• embalm,
• şıpka,
• chotal,
• arazi,
• formalaşma,
• istiqamətlənmək,
• fonograf,
• HALE,
• sant,
• kyat,
• prototype,
• yiqindiliq,
• hassas,
• girmeklik,
• madal,
• cırmı