zır
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
zır
: cüröğüm zır dey (yahut ete-) tüştü: ödüm koptu, korktum.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
zır
şır. ~ deb cılamukları tögüldüle: şır diye gözyaşları döküldü, cañur ~ deb kuydu: yağmur şır diye başladı.