zındıq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

zındıq

is. [ər.] Əsil mənası zərdüşti (kafir, dinsiz) olub, canlı dildə söyüş məqamında işlənir. [Əhməd:] ..Bu zındıq oğlu zındıqdır ki, ondan bir tük də çəkmək olmayır. N.Vəzirov.

Son arananlar:

• imar,
• örçük,
• Tos,
• bulgulamak,
• annals,
• maldarlıq,
• çyra,
• qasırga,
• mehr,
• giyah,
• Asta,
• kınal,
• küftəbozbaş,
• köýmek,
• BİR,
• qəlpəli,
• sodiqlik,
• yazıcı,
• sekiz,
• işdeş,
• vosil,
• zındıq