köke

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köke

[kö:kö], at. 1. Tamdyra ýapylyp bişirilýän kiçijik tegelek çörejik. Saçak doly kökejik, men iýmäge köke ýok (Matal). 2. Süýji, süýt we ş.m. zatlar garylyp, süýji önümçiliginde taýynlanýan önüm.

Son arananlar:

• çerlik,
• küşküş,
• Yığmak,
• canişin,
• anatomiya,
• isə,
• gowurdak,
• qarmamoq,
• sıkamak,
• jildletmek,
• alagoca,
• övlad,
• infaz,
• direltmek,
• SEMEN,
• antrenörlük,
• danişmənd,
• defter,
• reaksiyon,
• ıstan,
• hey,
• köke