köke

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köke

[kö:kö], at. 1. Tamdyra ýapylyp bişirilýän kiçijik tegelek çörejik. Saçak doly kökejik, men iýmäge köke ýok (Matal). 2. Süýji, süýt we ş.m. zatlar garylyp, süýji önümçiliginde taýynlanýan önüm.

Son arananlar:

• tüplübaşlı,
• polyandry,
• Baytar,
• petek,
• şikarçı,
• rezba,
• katañ,
• kutul,
• kepçe,
• toymaq,
• işartı,
• noğul,
• wul,
• küde,
• buzukluk,
• krema,
• perspicacious,
• baýlyk,
• boran,
• qanıacı,
• kelender,
• köke