zıkkıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zıkkıl

yırtık, yırtık-pırtık, kopuk. ~ könçek: yırtık pantalon, ~ cuvurğan: yırtık yorgan, üsü-başı ~ bolğandı: üstü başı yırtık-pırtık olmuş, ~ teke: soytarı, şaklaban.

Son arananlar:

• acıbadem,
• çopan,
• kimya,
• rica,
• senseless,
• buv,
• küketmek,
• ahkam,
• Bakı,
• tulluk,
• ekim,
• tuner,
• smoke,
• muşqurmaq,
• syrly,
• tutka,
• elikmek,
• korlama,
• zomin,
• bürgüt,
• Dahi,
• zıkkıl