buv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

buv

geyik, çatalboynuzlu geyik. ~ sürüv: geyik sürüsü, ~ silegey uçhan zaman (d): geyik salyasının uçuştuğu zaman, (ilkbaharın başı, erken bahar), ~ ökürgen zaman (d): geyik böğüren zaman, (erken güz, güzün ilk günleri).

Son arananlar:

• fasulye,
• oylaşmak,
• ll,
• öy,
• aparmaklyk,
• söýemek,
• yighlangghu,
• Qavat,
• bılay,
• başkarma,
• terçil,
• ýüzlek,
• BEG,
• dekabr,
• söykenmek,
• bıllay,
• mayna,
• bıngıldak,
• ürey,
• bağlamak,
• bıraat,
• buv