buv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
buv
geyik, çatalboynuzlu geyik. ~ sürüv: geyik sürüsü, ~ silegey uçhan zaman (d): geyik salyasının uçuştuğu zaman, (ilkbaharın başı, erken bahar), ~ ökürgen zaman (d): geyik böğüren zaman, (erken güz, güzün ilk günleri).
Son arananlar:
- güdəboylu,
- perne,
- suhanwer,
- Nimet,
- conjecture,
- corruption,
- adamsyz,
- dönen,
- subjugate,
- jemlenmek,
- küzgü,
- Pukara,
- Sıcakkanlı,
- oxaltaka,
- deň,
- temenni,
- block,
- şirlemek,
- bedbextlik,
- fonogramma,
- inspector,
- buv