zamancı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zamancı

(gram.) zamanı bildiren. ~ bolum: zamanı bildiren durum.

Son arananlar:

• Sultan,
• Kamaşmak,
• Marionetka,
• atım,
• cigey,
• atama,
• nizo,
• Lütfen,
• Kesin,
• məəttəl,
• qaradinməz,
• yalgamak,
• Yığnak,
• Lig,
• dikir,
• burcu,
• qiyma,
• Leziz,
• excite,
• outrage,
• Hanımefendi,
• zamancı