zamancı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zamancı

(gram.) zamanı bildiren. ~ bolum: zamanı bildiren durum.

Son arananlar:

• aksiya,
• Kalava,
• Amraq,
• aksıl,
• karp,
• mayış,
• gysym,
• aksırmak,
• lexicography,
• pahyr,
• badaş,
• aktarmak,
• kökölöt,
• hıçkırık,
• aktif,
• aktiv,
• topdağıtmaz,
• shartillatmoq,
• owurt,
• aktsioner,
• şikəst,
• zamancı