zakgun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

zakgun

[zakgu:n], at. 1. Öňden gelýän düşünjä görä, dowzahda ösýän, miwesi zäherli agaç. Ajysy, kekre bilen burç-a beýlede dursun, zakgundanam ajydy (N. Pomma). 2. göç.m. syp. Örän ajy zat, zäher, awy. Zäherdir içenim, zakgun – iýenim (Zelili).

Son arananlar:

• ərknaz,
• Cabıllık,
• tavat,
• bağlamak,
• yemek,
• plevrit,
• leyl,
• çulğur,
• şeypur,
• varışlı,
• sınlıg,
• imcim,
• terörist,
• convex,
• yatak,
• kapsam,
• ayğak,
• dörem,
• BİLGİSAYAR,
• selamlaşmak,
• misallı,
• zakgun