yég

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

yég

yeğ, üst, üstün, daha lyl, lyl, hay ırlı·I, 59, 337, 384;III, 43, 133, 144, 160

Son arananlar:

• ayıkmak,
• sözlemek,
• irge,
• pişxidmət,
• kelmeslik,
• ayrılık,
• bakta,
• ayañ,
• Menzura,
• sergee,
• tepir,
• seslendirmek,
• Həzrət,
• tözümsiz,
• cımıl,
• linn,
• ıslam,
• birek,
• opka,
• elgaramalyk,
• gökböri,
• yég