yonucu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yonucu

1. sif. Yonan, yonma işi görən. Yonucu dəzgah. Yonucu alət, maşın.
2. is. Yonma dəzgahında işləyən, yaxud yonma işində işləyən fəhlə.

Son arananlar:

• durmuşyna,
• vulg,
• tözermek,
• Yilqi,
• tahsisat,
• sırkıv,
• karbonar,
• Pi,
• fatigue,
• öwre,
• hyrs,
• mahkûm,
• taplama,
• Menfaat,
• mıstılık,
• yhlas,
• malakali,
• chungqur,
• tayinliq,
• öri,
• silkeleme,
• yonucu