cağalamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cağalamak

(malk.) üstüne çullanmak, yakasına yapışmak, yakalamak.

Son arananlar:

• sıylav,
• qalqiq,
• bağana,
• üsür,
• Yağmur,
• Savoy,
• kuva,
• pürüzsüz,
• tilmachliq,
• ŞAL,
• obulus,
• çözücü,
• oňurmak,
• ıykı,
• BOZGAK,
• aeroplan,
• dayanıq,
• testelen,
• izafə,
• fecaat,
• xırdalamaq,
• cağalamak