yetmə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yetmə

1. “Yetmək”dən f.is.
2. sif. Yetişmiş, yetkin. Gölə cumar yaşılbaşlı sonalar; Əcəb yetmə gözəl bəslər analar. Aşıq Kərəm.

Son arananlar:

• girmə,
• hatun,
• tufli,
• saha,
• zarıldamaq,
• mırtlamaq,
• kesik,
• propagandist,
• tapdırmaq,
• gross,
• kösgük,
• Sade,
• şahənşah,
• Coşqun,
• barınmak,
• suigeneris,
• rope,
• bosmak,
• iyer,
• dığırlanmaq,
• tantalite,
• yetmə