yallama

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

yallama

I. “Yallamaq1”dan f.is.

II. zərf Yalından tutaraq. Safo da bilir, cayıl, ağzıboş vaxtlarımda hər əlim ilə bir xam atı qaçaraqda quyruğundan saxlayar, hər birisini yallama minərdim. S.Rəhimov.

Son arananlar:

• retort,
• olmuş,
• irde,
• alta,
• token,
• ülüşsüzlük,
• Boto,
• tabyn,
• habib,
• ögreyük,
• BOLO,
• bəli,
• çırh,
• erşiçik,
• vakum,
• stoical,
• tabiblik,
• ürüt,
• Miras,
• ırıa,
• nebatat,
• yallama