wakalet

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

wakalet

a. Vekâlet. Wakalet bermek – Vekalet vermek.

Son arananlar:

• kanat,
• keñk,
• evara,
• mençi,
• otughuch,
• disturbance,
• tölem,
• altyazı,
• şaplak,
• shibbalamoq,
• Azoblamoq,
• keñes,
• kəbə,
• sary,
• qarisan,
• Üzmek,
• tartakta,
• həyəcan,
• gemirmek,
• oltin,
• yawaşlanmak,
• wakalet