wakalet

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

wakalet

a. Vekâlet. Wakalet bermek – Vekalet vermek.

Son arananlar:

• chime,
• Azlık,
• Künji,
• teklif,
• qərar,
• Ağabey,
• Karanfil,
• trifle,
• tendentious,
• Aşiret,
• qohumbazlıq,
• horoz,
• üzbəüz,
• upper,
• Davay,
• monadic,
• Aşk,
• hovlanma,
• taksir,
• serkerdelik,
• BALABAN,
• wakalet