wakalet

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

wakalet

a. Vekâlet. Wakalet bermek – Vekalet vermek.

Son arananlar:

• persala,
• yergici,
• MUN,
• mole,
• kavanoz,
• kudalık,
• vaxtsız,
• avanñı,
• basınñan,
• carbine,
• prokuror,
• bankrot,
• iki,
• xaçpərəst,
• aytak,
• yeməli,
• kaltak,
• bılga,
• qayroq,
• Beg,
• duşaKlamak,
• wakalet