vurma
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
vurma
1. Dayak (dövme)
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
vurma
1. “Vurmaq”dan f.is.
2. riyaz. Hasil almaq üçün bir ədədin başqa bir ədədə, yaxud öz-özünə vurulması. Vurma əməli. Vurma cədvəli.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
vurma
I. cırma, döymə, kötəkləmə
{parçalama, dövme, hırpalama}
II. çalma, çaxma, qaxma, soxma
{çalma, çakma, kakma, sokma}
III. toxunma, dəymə
{dokunma, temas}
IV. taxma, keçirmə, bağlama
{takma, geçirme, bağlama}
V. dayama, dirəmə, söykəmə
{dayama, direme}
VI. yükləmə, yığma, çatma, doldurma
{yükleme, yığma, çatma, doldurma}
VII. zədələmə
{zedeleme}
VIII. içmə, gillətmə
{içme, yuvarlatma}
IX. oğurlama, çalma, çırpışdırma
{saklama, çalma, çırpma}
X. yapışdırma, asma
{yapıştırma, asma}
XI. yıxma, çırpma
{yıkma, çarpma}
XII. sancma, çalma, dişləmə, zəhərləmə
{iliştirme, çalma, ısırma, zehirleme}
XIII. çalma, aşılama
{çalma, aşılama}
XIV. kəsmə, gödəltmə
{kesme, kısaltma}
XV. döyünmə, atma, işləmə
{dövme, atma, işleme}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
vurma
çarpma, dayak