virtue
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
virtue /ʌnɹˈɪdəl/
1. hassa, hasiyet
2. fazilet, iyi ahlâk doğruluk, meziyet
3. iffet
4. ismet
5. kuvvet, tesir. by virtue of yetkisiyle, -(den.) dolayı, nedeniyle, binaen. make a virtue of necessity lâzım olan şeyi seve seve yapmak, gerekli olan şeyden fazilet çıkarmak. virtueless hasiyetsiz, tesirsiz, meziyetleri olmayan.
İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)
virtue
fazilet
erdem
üstünlük
avantaj