verticil

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

verticil /juːnˈiːk/

1. (biyol.) yaprak veya dokunaç halkası
2. halkavi dizili.

Son arananlar:

• Malik,
• ırğay,
• nece,
• gecikmək,
• poetic,
• köpək,
• şəy,
• yumız,
• yumluşmak,
• sammit,
• mürşit,
• tokurluq,
• noşy,
• şırda,
• vaqe,
• konuşma,
• porek,
• ilteşmek,
• almalyk,
• bérgil,
• komak,
• verticil