varis

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

varis

[Köken: Arapça] (Tek iken):Encili, (Çok iken): Encideş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

varis

и. мед. кара кан тамырының киңәюе


varis и. варис

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

varis

Türkiye Türkçesi: varis
Azerbaycan Türkçesi: vãris
Başkurt Türkçesi: varis miras alıvsı
Kazak Türkçesi: murager
Kırgız Türkçesi: murasçı
Özbek Türkçesi: vàris meràsⱨor
Tatar Türkçesi: varis miras aluçı
Türkmen Türkçesi: mḯrãsdâr
Uygur Türkçesi: varis
Rusça: naslednik

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

varis

is. [ər.]
1. Bir şəxsin ölümündən sonra, yaxın qohumluq və ya vəsiyyət yolu ilə onun var və mülkünə sahib olan adam; vərəsə, xələf. Mərhumun varisləri bir-birinin üzünə baxıb .. pulları verirlər. Ə.Haqverdiyev. • Varis olmaq – varislik yolu ilə sahib olmaq, yiyələnmək. [Səkinə xanım:] Qardaşımın övladı yoxdur ki, puluna varis ola. M.F.Axundzadə.
2. İrs olaraq ata-anasından, nəslindən bir xassə, bir şey almış adam və ya heyvan. Təbiətdə irsiyyətin xüsusiyyəti miras və varisdə olduğunun eynidir. “Ümumi zootexniya”.
3. məc. Bir işi davam etdirən; davametdirici, davamçı. Təyyarəçi olmaq, yəni döyüş ənənələrinin varisi və davametdiricisi olmaq böyük şərəfə nail olmaq deməkdir. – [Qara] ənənələrin qulu deyil, həqiqi varisidir. R.Rza.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

varis

I. vərəsə, xələf
{mirasçı, halef}

II. davamçı
{mirasçı}

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

varis

kalıtçı, varis

Son arananlar:

• zararsız,
• balandparvoz,
• qarşılaşmaq,
• nar,
• ılınmak,
• Kumral,
• ARA,
• onovçu,
• hoodoo,
• accordingly,
• rivojlanmoq,
• kaçaağan,
• Ulama,
• alagar,
• uğra,
• bukagu,
• inkvizisiya,
• ayighi,
• gösterişli,
• belirtisiz,
• fox-trot.,
• varis