uşağılı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uşağılı
(malk.) bk. Uşağıvlu.
Son arananlar:
- spesifika,
- ceber,
- El,
- shchit,
- evara,
- nadamet,
- Qandak,
- tañsınıv,
- hissedar,
- miyis,
- yitik,
- Bacak,
- tirishish,
- Kühün,
- aldanmak,
- pad,
- uzel,
- bağ,
- Xapa,
- hiç,
- büldö,
- uşağılı