bağ
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
bağ
[Köken: Farsça] Üzümlük
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bağ
I и. 1) киндерә, бау, тасма; 2) бәйләм, төргәк; 3) багланыш, элемтә
bağи. баг, агач бакчасы
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bağ
Türkiye Türkçesi: bağ
Azerbaycan Türkçesi: bağ
Başkurt Türkçesi: bav
Kazak Türkçesi: bav baylam
Kırgız Türkçesi: cip
Özbek Türkçesi: bàğ
Tatar Türkçesi: bav
Türkmen Türkçesi: bãğ
Uygur Türkçesi: bağ boğuç
Rusça: zav'azka
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bağ
Türkiye Türkçesi: bağ
Azerbaycan Türkçesi: üzüm bağı tänäklik
Başkurt Türkçesi: yoⱬöm baksahı
Kazak Türkçesi: bak
Kırgız Türkçesi: cüzümzar
Özbek Türkçesi: tàkzàr
Tatar Türkçesi: yözim bakçası
Türkmen Türkçesi: üzümlük
Uygur Türkçesi: üzümlük üzümzar
Rusça: vinogradnik
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bağ
I. is.
1. Meyvə ağacları əkilmiş sahə. Meyvə bağı. Alma bağı. Bağ salmaq.
2. Müxtəlif ağaclar əkilmiş sahə. Şəhər bağı. • Heyvanat bağı – ictimai bağda və ya parkda elmi məqsədlər üçün düzəldilən heyvanxana. Nəbatat bağı – elmi məqsədlər üçün dünyanın bütün ölkələrinə və müxtəlif iqlimlərə məxsus bitkilər yetişdirilən bağ.
3. məc. Güllük, çiçəklik, yaşıllıq yer. Mənim bağım, baharım, həm gülüm, həm bülbülüm sənsən. S.Ə.Şirvani. Bağı tutar ətridəhanım mənim; Eybi nədir, varsa tikanım mənim. A.Səhhət.
4. məh. Yaylaq, şəhərdən kənarda bağbağat yer, istirahət yeri. Yayda ailəmiz bağa köçür. – Axırda həkim nənəmə dedi: – Bir az qanı azdır, göndər getsin bağa. H.Sarabski.
II. is.
1. Bağlamağa yarar hər şey, ip, kəndir, qaytan və s. Yükün bağlarını açmaq. Ayaqqabı bağı. – Musa kişi yaş ot bağlarından birini açıb, onların qabağına tökdü. M.İbrahimov. [Kəmtərov] gah damağındakı papirosu barmaqları arasına alıb sıxır, gah çəkməsinin sallanan bağına baxır, məna vermir, daha da yeyinləyir. Mir Cəlal. // Sarğı.
2. Dəstə, kom, bağlı şey, bağlama. [Arabaçı] haradansa bir bağ yonca gətirdi, saldı atların qabağına. C.Məmmədquluzadə. Bir bağ vəlim tapammır biçarə yandıra; Möhtacdır özü və əyalı hərarətə. M.Möcüz.
3. məc. Bağlayan, birləşdirən, əlaqələndirən şey; əlaqə, rabitə mənasında. Dostluq bağları.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
bağ
I. meyvəlik
{meyve bahçesi}
II. ip, kəndir, qaytan, sap
{ip, urgan, kaytan, sicim}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bağ
bağ, bahçe, kordon