uşamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uşamak
benzemek, müşabih olmak, uymak. Kızçık şaşmay anasına uşaydı: kız çocuğu tıpkı anasına benziyor, ala birbirlerine uşaydıla: onlar bir birlerine benziyorlar, bu nege uşaydı: bu neye benziyor, kişige da uşamaydı: kimseye benzemiyor, soyup kaplağança atasına uşaydı: yüzüp yüzüne yapıştırmış gibi babasına benziyor, uşay ese bir eki söz aytayım: uygunsa bir iki söz edeyim, aytxanı kertige uşaydı: dediği gerçeğe benziyor.