uýgun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

uýgun

[uýğun], syp. Bir şerte, ýagdaýa öwrenişmäge ukyply. Uýgun adam.

Son arananlar:

• Öğlen,
• alımlı,
• cütlük,
• rəsmilik,
• bolcal,
• leňňer,
• sfera,
• finger,
• rasathane,
• antiquated,
• lopabığ,
• şaly,
• yoqimli,
• aguz,
• ösök,
• sentence,
• daljykmak,
• lotubaşı,
• grieve,
• Dəli,
• tohtaşmak,
• uýgun