uçurmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
uçurmak
ф. 1) очыру; 2) күч. чәлү, урлау, очырту
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
uçurmak
[uçurmok] I, işl. 1. Howada gaýdyrmak, uçmaga sezewar etmek. Bilbili aýyrma näzenin gülden, Şuňkarym uçurma serimden, goldan (Magrupy). Çagalar batbörek uçurýar. 2. Hiňňildik ýaly zatlara mündürip, öňe-yza bat aldyrmak. Biz saňa dürli oýun görkezeris, hiňňildik uçurarys (B. Kerbabaýew). 3. göç.m. Suwsuzlykdan guratmak. Ozallar ýerasty ajy suw ýokary galyp, ekinleri uçurýan eken (“Edebiýat we sungat”). 4. göç.m. Ýitirim etmek, ýok etmek.
UÇURMAK [uçurmok] II, işl. Bir zadyň ujuny, gyrasyny duýdansyz döwmek, döwüp gaçyrmak. Ozal hatardan çykan topuň ýene-de çep ganatyny duşmanyň top oky uçurdy (P. Rejebow).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uçurmak
uçurmak, havalandırmak, havaya kaldırmak. Kuş balalanı uçurabız: kuş yavrularını uçuruyoruz, sabiyçik balonun uçuradı: çocuk balonunu uçuruyor.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
uçurmak
uçurmak; düşürmek I, 176; II, 199, 324