süyünç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

süyünç

sevinç, kıvanç. Duniya ~den toldu: dünya sevinçle doldu, ~ ornuna küyünç (d): sevinç yerine göyünç, ~den öleme: sevinçten ölüyorum.

Son arananlar:

• çaruk,
• kasalxona,
• baliqchi,
• bəxşiş,
• xosh,
• marom,
• Növbə,
• büyülemek,
• Uzundraz,
• adjunct,
• Çoku,
• batırmak,
• arbın,
• deci,
• inculpable,
• Suluk,
• PEYGAMBER,
• ay.,
• Axşam,
• bezme,
• sayım,
• süyünç