uykalış

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

uykalış-

1. birbirne uymak; uygun gelmek; 2. kafiye olmak; kafiyelenmek.

Son arananlar:

• zebo,
• tişi,
• qendek,
• sığır,
• atasıanası,
• şaly,
• kokuy,
• Gırtlak,
• deklanşör,
• tökmək,
• etimoloji,
• gul,
• mountain,
• opuz,
• evident,
• bediiylik,
• qaşqabaq,
• yep,
• külünmek,
• şıxır,
• servant,
• uykalış