urunuş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

urunuş

. çarpışma. bitişme tokson toonun urunuş folk.: doksan dağın kavuştuğu bitiştiği yer.

Son arananlar:

• paqirimaq,
• müstəvi,
• kösö,
• tərəqqi,
• gumalak,
• ob&,
• sapança,
• əzadar,
• junun,
• eýwan,
• almashmaq,
• halbara,
• beqaror,
• huyun,
• Enlik,
• taym,
• sürtgəc,
• domineer,
• yeğinleşmek,
• sırtlamak,
• lean,
• urunuş