unukğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

unukğan

ezilmiş, bıkkın, ruhen çökmüş, bezgin, beli bükük. Kıyınlıkdan ~: felaketten beli bükülmüş, ~ adam: bezgin adam.

Son arananlar:

• tugul,
• varşavyanka,
• wagon,
• septum,
• ayıltmaq,
• tügül,
• gadyrly,
• hemra,
• üller,
• fərəc,
• kopşu,
• tragicomedy,
• qulp,
• sallamaq,
• ýyladyş,
• koşkulak,
• baga,
• aaronical,
• kiler,
• binar,
• tünd,
• unukğan