unukğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

unukğan

ezilmiş, bıkkın, ruhen çökmüş, bezgin, beli bükük. Kıyınlıkdan ~: felaketten beli bükülmüş, ~ adam: bezgin adam.

Son arananlar:

• Temsil,
• arvadağız,
• kazılt,
• awujgun,
• zobun,
• byzantine,
• Birge,
• kuw,
• okşamak,
• Dakmak,
• işletmek,
• esremek,
• singishmaq,
• metaphor,
• limit,
• xet,
• Biçmek,
• argen,
• lilac,
• stil,
• Bara,
• unukğan