ullakan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ullakan

[ulloka:n], syp. 1. Göwrümi, gabarasy, görnüşi, ölçegi ep-esli, uly. Ullakan daş. Ullakan telpek. 2. Düýpli, ep-esli, möhüm (aýyklanýan sözüň gowy ýa erbet manyly söz bolmagy mümkin). Meniň ullakan eden işim şok. 3. gepl.d. Ululyk ýaşyna ýeten. Olar indi ullakan adamlar.

Son arananlar:

• mandat,
• Goya,
• qobu,
• talmovsiramoq,
• pamazı,
• achieve,
• bahis,
• period,
• yalquzaq,
• tuzukquruq,
• çammal,
• çarlatıv,
• adaja,
• Sozulmak,
• cornet,
• Herhalde,
• davranış,
• irfan,
• growing,
• follow,
• Mama,
• ullakan