tərz
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
tərz
is. [ər.]
1. Üsul, qayda. Ey dilbəranə tərzdə cövlan edən çocuq! M.Ə.Sabir. Arvad gözucu vərəqəyə baxıb, bir ağzının qalın dodaqlarını iyrənc bir tərzdə büzdü. H.Seyidbəyli.
2. İzafət birləşməsinin birinci tərəfi kimi işlədilir; məs.: tərzi-hərəkət (hərəkət tərzi), tərzi-təfəkkür (təfəkkür tərzi), tərzi-həyat (həyat tərzi).
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
tərz
I. şəkil, surət, biçim
{şekil, suret, biçim}
II. üsul, tərtib
{usul, tertip}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
tərz
ezgi, tarz, tavır, tür