tığılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tığılıv

sokulma, girme, dalma, saplanma; tıkanma, yutkunma.

Son arananlar:

• ekstensivlik,
• mahv,
• stolid,
• ob,
• sewep,
• boruşəkilli,
• sagturmak,
• hafız,
• monoteizm,
• asqatmoq,
• oyunçu,
• oylon,
• sceptical,
• kəmiyyətcə,
• əhl,
• üretim,
• değişmek,
• pand,
• nonexistent,
• ýanamak,
• biyolog,
• tığılıv