tıyıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyıv

tutma, engel olma, zaptetme, çekme, firenleme, durdurma, çevirme.

Son arananlar:

• doğrudan,
• kertük,
• istanse,
• ergien,
• chochaq,
• zıynat,
• relent,
• Mars,
• Küldürgen,
• gərçi,
• atakun,
• turkologiya,
• barlamak,
• çepeçevre,
• te&,
• kəmsik,
• goşundy,
• şərt,
• kərpicli,
• chalkashmoq,
• kəfkir,
• tıyıv