tıyıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyıv

tutma, engel olma, zaptetme, çekme, firenleme, durdurma, çevirme.

Son arananlar:

• komot,
• meblağ,
• yığımcıl,
• grafin,
• niş,
• tolgalı,
• burjuaziya,
• yantoqzor,
• değirmi,
• novda,
• cada,
• caşınbak,
• mally,
• Evaz,
• occurrence,
• geleňsiz,
• adaşlıq,
• sis,
• düyünləmək,
• önmek,
• hamshor,
• tıyıv