tıyım

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyım

bk. tıyğı.

Son arananlar:

• blend,
• çilgir,
• soñdamak,
• telin,
• zilləşdirmək,
• Müsahib,
• Damn,
• çeh,
• kömekçi,
• Mollatütək,
• sümkürmek,
• eshitish,
• TİN,
• köpçümek,
• Bent,
• olmos,
• omnipotence,
• goç,
• buss,
• creature,
• koçxarburun,
• tıyım