tıyım
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tıyım
bk. tıyğı.
Son arananlar:
- cerk,
- tümen,
- gödek,
- uçurmaq,
- Allı,
- rəqqasə,
- omnipotence,
- manaviy,
- ozokerit,
- gamli,
- gadam,
- yıl,
- karabiber,
- evoh,
- orospu,
- könek,
- sıyınñısız,
- boo,
- telba,
- ayak,
- uya,
- tıyım