tıyılıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyılıv

durdurulma, engellenme, tutulma, kesilme, set çekilme.

Son arananlar:

• mudarris,
• belagatli,
• kuramak,
• sham,
• NEZARET,
• üp,
• kirovka,
• bəhər,
• darılmak,
• adem,
• ringa,
• galvanometer,
• əhsən,
• kızgın,
• firuzə,
• adyol,
• bolluk,
• pavyon,
• heysiyyət,
• süyremek,
• önörpoz,
• tıyılıv