karavulçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karavulçu

bk. karavul.

Son arananlar:

• takala,
• çawar,
• içi,
• təsərrüfat,
• yatmak,
• oor,
• yumran,
• keldiketti,
• birlampalı,
• allude,
• honta,
• bölemek,
• fonograf,
• uvut,
• palang,
• koloni,
• texnikum,
• mühafizəkarlıq,
• şehvet,
• xama,
• cura,
• karavulçu