tıyanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyanıv

(malk.) bk. tayanıv.

Son arananlar:

• Söök,
• omuzlamak,
• kürlük,
• optika,
• kutharğan,
• granite,
• ecarte,
• offcast,
• Baravar,
• naşatır,
• yalıman,
• malak,
• dümbə,
• Marul,
• bykyn,
• approximate,
• delice,
• azcılık,
• balba,
• ÖĞRENCİ,
• ätmek,
• tıyanıv