tüñülgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüñülgen

ümidini kesen, ümitsizliğe düşen, umudunu kaybeden. Caşavdan ~: hayattan umudunu kesen, Satanay erini uruşdan sav kaytırından ~di: Satanay kocasının savaştan sağ döneceğinden ümidini kesmiş, Atacurtnu körürden ~me: Atayurdumu görmekten umudumu kestim.

Son arananlar:

• turkun,
• cyme,
• nahar,
• lokomobil,
• qaramaqarshi,
• kilometr,
• qıf,
• maýsa,
• məcburiyyət,
• Tallamoq,
• kızan,
• yarag,
• insinuate,
• məşğul,
• accuse,
• xijaletlik,
• pozgun,
• kamgırmak,
• yaylım,
• baliğ,
• vengeful,
• tüñülgen