tüyül

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tüyül-

top şeklinde toparlanmak, kısılmak, büzülmek; külüp atıp, içegisi tüyüdü: gülmekten katıldı: tüyülüp barıp kel!: çabucak varıp gel!; kabaktarı tüyügön folk.: kaşlarını çatmış.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüyül

bk. tül.

Son arananlar:

• borabora,
• coxa,
• ictimai,
• şəvəli,
• Telim,
• sabiq,
• Çitmek,
• myrat,
• ışta,
• xira,
• sukan,
• küzgermek,
• tint,
• kahraman,
• contrary,
• anası,
• Tuban,
• chaqchaq,
• seghir,
• Nəlbəki,
• döñ,
• tüyül