tüyül

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tüyül-

top şeklinde toparlanmak, kısılmak, büzülmek; külüp atıp, içegisi tüyüdü: gülmekten katıldı: tüyülüp barıp kel!: çabucak varıp gel!; kabaktarı tüyügön folk.: kaşlarını çatmış.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüyül

bk. tül.

Son arananlar:

• esli,
• shil,
• Tatlı,
• Asılı,
• Ertde,
• qorshaw,
• taşkın,
• bölünme,
• səngər,
• garawul,
• bacarmak,
• tükürüklemek,
• Nihol,
• Oruc,
• müsabiqə,
• iteriş,
• qobu,
• İndi,
• storm,
• Daire,
• nc,
• tüyül