tüye

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüye

deve. ~ cün: deve yünü, ~ çığanak: deve dikeni, ~ kushança: devenin kusması gibi, ~ bala: deve yavrusu.

Son arananlar:

• töx,
• aksiya,
• taassup,
• kosaldıqaç,
• mahcubiyet,
• Deste,
• kompanyon,
• mayışak,
• attan,
• aksıl,
• tiken,
• degiş,
• Detay,
• taassub,
• şehirci,
• cinnet,
• aksırmak,
• sükûn,
• Devam,
• immediacy,
• motet,
• tüye