tüye

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tüye

deve. ~ cün: deve yünü, ~ çığanak: deve dikeni, ~ kushança: devenin kusması gibi, ~ bala: deve yavrusu.

Son arananlar:

• spear,
• dolamak,
• işlənmə,
• triumphant,
• motoring,
• tegişmek,
• ataqliq,
• açhasız,
• mutasaddi,
• boyunluk,
• Tebratmoq,
• aytıvdan,
• qınanmaq,
• mübaşir,
• yığışmaq,
• örtmek,
• təqsirli,
• uwatmaq,
• tumanbağı,
• germemek,
• kıtık,
• tüye