tütün
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
tütün
и. 1) тәмәке (үсемлеге һәм тартыла торганы); 2) сир. төтен
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
tütün
1. Duman
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
tütün
Türkiye Türkçesi: tütün
Azerbaycan Türkçesi: tütün
Başkurt Türkçesi: tabak
Kazak Türkçesi: temeki
Kırgız Türkçesi: tameki
Özbek Türkçesi: tämäki
Tatar Türkçesi: tabak
Türkmen Türkçesi: temmäki
Uygur Türkçesi: tamaka tütün
Rusça: tabak
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
tütün
is.
1. Yarpaqlarında nikotin olan quşüzümü ailəsindən ot-bitki. Tütün zəmisi. Tütün yığımı. – Ağacların qalın gövdələri arasından yaşıl tütün plantasiyası görünür, çöldə işləyən qızların mahnısı ucalırdı. H.Seyidbəyli. Tütün ən çox papiros istehsalı üçün becərilir. H.Qədirov.
2. Həmin bitkinin papiros çəkmək, iyləmək və ya çeynəmək üçün işlədilən qurudulmuş və xırda doğranmış və ya ovulmuş yarpaqları. Siqaret tütünü. Əla növ tütün. • Tütün çəkmək – papiros (siqaret) çəkmək. O deyir: – Havada deyil bu mümkün; Döyüş zamanları çəkəsən tütün. M.Rahim.
3. Tüstü. Oturdu diz-dizə qaçaqlar bütün; Çadırı doldurdu şərabla tütün. S.Vurğun. ‣ Başından (təpəsindən) tütün çıxmaq – bax. başından (təpəsindən) tüstü çıxmaq (“tüstü”də).
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
tütün
tütün
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tütün
1. duman; ozonun kök tütün çığat yahut oozunan kök tütün burk dey tüşöt mec.: ağzından gök duman çıkıyor yahut ağzından buram buram gök duman çıkıyor (aşırı derecede tasalanıyor, kederleniyor); 2. hane: eki cüz tütün kalık: iki yüz hanenin halkı; 3. oba; keçe ev; ak tütün: 1) zengin ev; 2) fakir adam; tütün kıdır: “duman aramak”: köyden köye dolaşmak.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
tütün
at. 1. ser. Tüsse. 2. Temmäki, çilim.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
tütün
Duman, aile, ocak. Bu yézida ottuz tütün bar – Bu köyde otuz aile var.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tütün
duman. Ocaklarından kalın ~ çığadı: bacalarından kesif duman çıkıyor, ~den aldırdıla: dumana boğdular, ~den aldırmak: dumana boğmak, ~ etmek: tütmek, ocak ~ etedi: ocak tütüyor, ~ iyis: duman kokusu, ~ü kururuk: dumanı kuruyasıca, ocağı tütmeyesice; 2. Tütün, sigara. ~ ösdürmek: tütün yetiştirmek, ~ içmek: sigara içmek, ~nü uvu sinñendi: tütünün zehiri sinmiş, ~ iyis: sigara kokusu, ~ hurcun: tütün torbası.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tütün
duman I, 400;II, 72, 299; III. 16